Recensie “Irene” van Pierre LeMaitre

Pierre LeMaitre – “Irene”

“Irene” is het eerste boek in de trilogie rond commandant Camille Verhoeven. Dit boek wordt gevolgd door “Alex” en “Camille“. In dit eerste deel wordt Verhoeven geconfronteerd met een seriemoordenaar die huis houdt in Parijs en omgeving. De eerste moord die Verhoeven ontdekt doet hem denken aan een moord die hij beschreven heeft zien staan in een boek dat hij ooit gelezen heeft. Ook de andere moorden blijken overeenkomsten te vertonen met klassiekers en meesterwerken uit de misdaadliteratuur. Maar welk boek zal de seriemoordenaar nu kiezen? Het wordt een kat-en-muis-spelletje tussen de politie en de moordenaar, die wel erg goed op de hoogte is van de werkwijze van de politie. Ondanks het feit dat Verhoeven erg klein van stuk is (een gevolg van het feit dat zijn moeder tijdens de zwangerschap door bleef roken), is zijn verstand messcherp en is hij een meester in het analyseren van problemen, daarin bijgestaan door zijn adjudant Louis.

Ik heb niet veel Franse misdaadromans gelezen, maar dit boek van LeMaitre (niet zijn debuut, maar wel de eerste in de Verhoeven-serie) komt met een dreun binnen. Wat een actie, wat een heerlijk gruwelijke scenes, wat een spanning! Dit smaakt naar meer, en gelukkig is er meer… Hierna volgen “Alex” en “Camille” nog, dus er is nog genoeg te genieten. Een absolute aanrader voor iedere thrillerliefhebber!

Uitgeverij Xander, 2014. 400 pag.