Recensie “Een vreemde in huis” van Shari Lapena

Shari Lapena – “Een vreemde in huis”

Wat als je misschien iets verschrikkelijks hebt gedaan en je het je niet kunt herinneren? Van de auteur van “Het stel van hiernaast“, de wereldwijde bestseller Wat als je misschien iets verschrikkelijks hebt gedaan en je het je niet kunt herinneren? Je bent thuis, wacht tot je man thuiskomt van zijn werk. Je kookt een lekkere maaltijd, kijkt ernaar uit hem te zien en te horen hoe zijn dag was. Hij kan elk moment komen. Dat is alles wat je je herinnert. Je wordt wakker in het ziekenhuis, zonder enig idee hoe je daar beland bent. Ze zeggen dat je een ongeluk had; je verloor de controle over je stuur terwijl je veel te hard reed in een gevaarlijke buitenwijk. De politie start een intensief onderzoek en gaat ervan uit dat je iets in je schild voerde. Maar je echtgenoot weigert dat te geloven. Je beste vriendin twijfelt. En zelfs jij kan niet achterhalen wat er die nacht gebeurd is…

Na de bestseller “Het stel van hiernaast” is “Een vreemde in huis” de tweede thriller van Shari Lapena, die overduidelijk uitblinkt in psychologische thrillers. Ook nu weer zijn de karakters goed uitgewerkt en je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet. Ieder mens heeft geheimen en dat geldt ook voor de personages in de thrillers van Lapena, maar sommige mensen hebben grotere geheimen dan andere mensen. Lapena creëert levensechte personages met geloofwaardige motieven die zij op fenomenale wijze tot leven brengt. “Een vreemde in huis” is een meeslepende thriller die je tot en met de laatste pagina’s in het duister laat tasten. Aanrader!

Uitgeverij Prometheus, juli 2017. 272 pag.

Recensie: Huso Akkerman

Winactie: “Over het spoor” van Eva Keuris

Eva Keuris – “Over het spoor

Over het boek: Op donderdag 21 augustus om 20.30 uur verschijnt de naam van Jordi de Wit op de politietelex. Het tienjarige jongetje is door zijn moeder als vermist opgegeven. Om 23.34 uur ziet agente Wilma de Rijk iets drijven in het riet van een vijver in het natuurgebied tussen Hilversum en Bussum, ongeveer anderhalve kilometer van de speelplaats waar Jordi voor het laatst werd gezien. De staat waarin het lichaam wordt aangetroffen maakt al snel duidelijk dat het jongetje niet uit zichzelf in het water beland is. Jordi de Wit wordt op 30 augustus begraven. Zijn hele school is aanwezig, hij is nog nooit zo populair geweest.

Kort na de moord worden drie puberjongens opgepakt. Wanneer zij na hun gevangenisstraf vrijkomen, besluit een ghostwriter uit fascinatie voor de zaak en de dubieuze schuldtoekenning een boek te schrijven over de meest charismatische, hoogopgeleide van het stel, de enige van ‘de goede kant van het spoor’ in Hilversum: Ingmar. Voor hem en zijn reputatiegerichte familie is het de kans om zijn onschuld te bewijzen en zijn imago te verbeteren, zodat zijn toekomst er zonniger uit komt te zien. Echter, naarmate de ghostwriter en Ingmar dichter bij elkaar komen, lijkt de waarheid steeds verder weg te raken. Maar íemand moet toch weten wat daar gebeurd is, die avond?

---

In samenwerking met Uitgeverij Prometheus mogen wij drie exemplaren van “Over het spoor” – en als troostprijs vijf pasjes met een downloadcode waarmee je het eerste hoofdstuk gratis kunt downloaden – verloten onder de mensen die het juiste antwoord geven op onderstaande vraag:

Wat is de naam van het personage dat als ghostwriter het verhaal van de moord op Jordi de Wit gaat opschrijven?

NB: Deze prijsvraag is afgelopen.

NB: Je e-mailadres wordt alleen gebruikt om contact met je op te nemen als je gewonnen hebt en alle gegevens worden verwijderd na afloop van de winactie. Max. één inzending per IP-adres. Dubbele inzending worden verwijderd. Deze winactie loopt t/m zondag 2 april 2017. Op maandag 3 april worden de winnaars bekend gemaakt.

Winnaars worden bekendgemaakt in onze Facebookgroep Thrillerverslinders, dus word lid als je nog geen lid bent.

Uitgeverij Prometheus, maart 2017. 256 pag.

Recensie “Smeltende vrouw” van Sander Kok

Sander Kok – “Smeltende vrouw”

Schaamte is een moeilijke vlek, vond hij. Maar als je lang genoeg boent is de plaats waar de vlek gezeten heeft schoner dan ze ooit is geweest. Zo had hij bij Neeltje trots uit schaamte gemaakt. Ze was nu bijna even trots op haar lichaam als hij. Iemand heeft begrepen dat Reukens, docent aan een school voor hoogbegaafde kinderen, ongelukkig is, want hij wordt op een avond in zijn werkkamer gebeld met de vraag of hij het geluk wil oppakken. Daar moet wel iets tegenover staan: een klein offer, haast het vermelden niet waard. Zijn vrouw, Neeltje, ondergaat intussen zijn liefde. Dagelijks wacht ze tot hij thuiskomt, klaar om gevoerd en aanbeden te worden. Samen streven ze naar een gewicht van 250 kilo. Haar droomgewicht. Na het telefonische aanbod ligt het geluk ineens voor het oprapen – maar alleen voor mensen die moreel flexibel zijn. Naast hen woont Leo. Hij heeft het geluk al: als drievoudig loterijwinnaar houdt hij het stevig in zijn gesloten vuist. Hij gelooft in het Lot en is ervan overtuigd dat hij een belangrijk filosofisch werk moet schrijven. Daarvoor dient hij zijn omgeving ingrijpend te veranderen. Zijn vrouw, Bella, brengt de zwaarste offers en probeert van hem te blijven houden met alles wat ze in zich heeft. Dan ziet ze in het huis naast haar een enorme vrouw, met aan liefde geen gebrek.

“Smeltende vrouw“… alleen de titel al maakt het boek het lezen waard. Het is de debuutroman van Sander Kok en het is een droomdebuut. Het schrijfplezier spat gewoon van de pagina’s. Hiermee legt hij niet alleen de lat voor zichzelf erg hoog, maar ook voor andere debutanten. Het jaar is nog maar net begonnen en er zullen nog vele debuten volgen. Die zullen waarschijnlijk bijna automatisch getoetst worden aan de kwaliteit van “Smeltende vrouw“. Het is een filosofische roman, maar zeker niet zwaar op de hand. Op een humoristische manier beschrijft Kok de personages en de thema’s. Dit boek smeekt op een prominente plek op de boekenplank en om nog vaak herlezen te worden. Een buitengewoon origineel debuut. Wat mij betreft een echte aanrader.

Uitgeverij Prometheus, januari 2017. 252 pag.

Recensie “Ik denk dat het voorbij moet zijn” van Iain Reid

Iain Reid – “Ik denk dat het voorbij moet zijn”

Iain Reid (1980) is de auteur van twee bekroonde non-fictiewerken, “One Bird’s Choice” en “The Truth About Luck”. Het laatste werd benoemd tot Globe and Mail’s Best Book of 2013. Reids werk verscheen in onder andere The New Yorker, The Globe and Mail en The National Post. In 2015 ontving hij de RBC Taylor Emerging Writer Award. “Ik denk dat het voorbij moet zijn” is zijn debuutroman.

Een jong stel zit in de auto op weg naar een weekendje bij de schoonouders in een oude boerderij buiten de stad. De sfeer is beklemmend, er hangt ruzie in de lucht. Zij weet niet goed hoe ze hem moet peilen, ze zijn nog maar net bij elkaar. Ze wordt telkens gebeld door haar eigen nummer, er laat iemand een vreemd bericht achter op haar voicemail. Wat is er aan de hand, waarom is de situatie zo vreemd? En waarom blijft die ene gedachte alsmaar door haar hoofd spoken?

Via uitgeverij Prometheus mocht ik het recensie boek lezen en was hier super blij mee. De cover had op mij al een grote aantrekkingskracht en was dan ook zeer verheugd toen ik het in mijn handen kreeg. Wat ik van het boek verwachte was al een beetje vaag. Iets in me zei dat het niet zomaar een roman zou zijn, maar eentje die een onderliggende laag ging raken.

Na de eerste paar hoofdstukken begin ik me af te vragen waar het verhaal naar toe gaat. Ik probeer enkele puzzelstukjes bij elkaar te leggen en toch heb ik het idee dat ze niet echt passen. Ik leg ze weer opnieuw. Het jonge stel, waarvan het meisje een onbekende blijft en Jake die vreemde trekjes vertoont. Je volgt ze op weg naar de ouders van Jake waar ze een bezoekje gaan brengen. Maar wat is echt? Waarom zijn de gesprekken met Jake zo verwarrend? Zijn ouders zijn bezorgd, maar over wie hebben ze het eigenlijk?

‘Er is maar één vraag die we moeten beantwoorden’

Iain Reid heeft een roman geschreven die voor de ene een onbegrijpelijk iets blijft maar voor de andere een ongelooflijke impact achter laat. Ik heb er in ieder geval van genoten, als dit dan wel het juiste woord is. Het zal zeker nog eens herlezen worden, al is het dan maar om mezelf toe te staan het verhaal nog dieper binnen te laten komen.

Plot: 4
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Leesplezier: 3,5
Spanning: 3

Ik geef “Ik denk dat het voorbij moet zijn” 3,5 sterren

Uitgeverij Prometheus, november 2016. 222 pag.

Gastrecensent: Daniëlle Hensen

Winactie “Ik denk dat het voorbij moet zijn” van Iain Reid. AFGELOPEN!

Iain Reid – “Ik denk dat het voorbij moet zijn”

Deze maand verschijnt “Ik denk dat het voorbij moet zijn“, het nieuwe boek van Iain Reid.

Over “Ik denk dat het voorbij moet zijn“: Iain Reid (1980) is de auteur van twee bekroonde non-fictiewerken, “One Bird’s Choice” en “The Truth About Luck”. Het laatste werd benoemd tot Globe and Mail’s Best Book of 2013. Reids werk verscheen in onder andere The New Yorker, The Globe and Mail en The National Post. In 2015 ontving hij de RBC Taylor Emerging Writer Award. “Ik denk dat het voorbij moet zijn” is zijn debuutroman.

Een jong stel zit in de auto op weg naar een weekendje bij haar schoonouders in een oude boerderij buiten de stad. De sfeer is beklemmend, er hangt ruzie in de lucht. Zij weet niet goed hoe ze hem moet peilen, ze zijn nog maar net bij elkaar. Ze wordt telkens gebeld door haar eigen nummer, iemand laat een vreemd bericht achter op haar voicemail. Wat is er aan de hand, waarom is de situatie zo vreemd? En waarom blijft die ene gedachte alsmaar door haar hoofd spoken? “Ik wil ermee stoppen. Ik wil ermee stoppen. Ik denk dat het voorbij moet zijn.”

In samenwerking met uitgeverij Prometheus mogen we DRIE exemplaren van dit boek weggeven.

Deze prijsvraag is afgelopen. De winnaars hebben per email bericht gekregen. Mocht je niet gewonnen hebben, dan kun je het boek via onderstaande knop bestellen. Houd deze pagina en onze Facebookgroep “Thrillerverslinders” in de gaten voor meer winacties!

Uitgeverij Prometheus, november 2016. 272 pag.

Gastrecensie “Zeldzame aarden” van Sandro Veronesi

Binnen een tijdsbestek van 24 uur verliest een man de controle over zijn gehele leven: hij maakt een ernstige fout op het werk, hij vindt zijn kantoor verzegeld, hij ontdekt dat zijn compagnon is gevlucht en hem met de problemen heeft opgezadeld, hij breekt definitief met zijn partner – en intussen is zijn dochter van huis weggelopen. Hij voelt zich opgejaagd en vlucht, maar de plotselinge puinhoop van zijn leven maakt op hem ook de indruk van een nauwkeurig ontwerp.

Deze man is Pietro Paladini, de onbeweeglijke held van Kalme chaos, die wij negen jaar later in een omgekeerde situatie tegenkomen, dolend op zoek naar het gewone leven dat hij plotseling is kwijtgeraakt, of – en dat zal zijn ontdekking zijn – dat hij nooit echt heeft gehad.

Het is mij sinds ik begonnen ben met mijn bedenksels over boeken neer te pennen nog nooit eerder overkomen. Een boek lezen, weten dat je moet verder lezen, niet weten waarom, genieten van de prachtige taal om dan pas in de laatste drie hoofdstukken te beseffen waarom je dit moest lezen. “Zeldzame aarden” (2013) is het vervolg op “Kalme Chaos” (2006), het verhaal waarin Pietro Paladini, succesvol directeur van een tv-station in Milaan, zijn vrouw Lara verliest aan een aneurysma en alleen achterblijft met zijn 10-jarige dochter Claudia. “Kalme Chaos” heb ik niet gelezen maar dat is geen beletsel, ik zal het wel nog lezen! Nu zijn we acht jaar verder. Pietro heeft Milaan al enige jaren verruild voor Rome, is mede-eigenaar van een bedrijf in tweedehands auto’s en heeft al vier jaar een relatie met vriendin D. Dochter Claudia is inmiddels achttien. Als volledig onverwacht zijn compagnon het brein blijkt te zijn van een autozwendel en de belastingsinspectie zijn bedrijf verzegelt wordt Pietro gedwongen te vluchten. Dit is slechts de aanzet voor een retrospectie in zijn eigen brein en gedachten. Weergaloos is de grappige wijze waarop Veronesi de hoofdfiguur Pietro schijnbaar onbenullige details laat opmerken en beschrijven. Ze zijn uit het leven gegrepen en laten je balanceren tussen eigen kleinschalig geluk en de drang naar succes.
De krop in de keel kreeg ik inderdaad pas op het einde van het boek tijdens het gesprek tussen Claudia en Pietro wat meteen ook de reden is waarom je dit boek moet lezen. Dit hakt er behoorlijk diep in.

Uitgeverij Prometheus, 2015. 368 pag.

Gastrecensent: Jan Stevens (www.boekensite.gent)

Recensie “De kraamhulp” van Esther Verhoef

Esther Verhoef – “De kraamhulp”

Als Didi na een zware bevalling van haar eerste kindje aan bed is gekluisterd door bekkeninstabiliteit, is ze dolgelukkig met de hulp van kraamhulp Hennequin. De baby is lief en gezond, maar Didi’s herstel gaat langzaam.

Miriam, werkzaam bij de politie Rotterdam, kan de plotselinge dood van haar broer niet verwerken. Ze vermoedt kwade opzet van zijn mooie weduwe Hennequin. Tijdens haar zoektocht naar Hennequins verleden groeit bij Miriam de overtuiging dat ze te maken heeft met een levensgevaarlijke psychopate. En juist deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het jonge, kwetsbare gezin van Didi.

Esther Verhoef weet als geen ander van een ogenschijnlijk onschuldige situatie (kraamhulp na een bevalling) een nagelbijtend spannende thriller te maken, met een bijzonder onverwachte ontknoping. Zoals verwacht mag worden van Esther Verhoef zit “De kraamhulp” erg sterk in elkaar, en is het verhaal ook geloofwaardig. Of je nu wilt of niet, je wordt erin meegezogen en leeft mee met de personages. Kwetsbaarheid, wilskracht en moordlust vinden elkaar in een beklemmende, ontroerende pageturner: Esther Verhoefs engste thriller ooit. Dat dit boek al bijna een jaar geleden verschenen is, doet daar niets aan af. De verwachtingen voor haar nieuwe thriller “Lieve mama” (nu al te reserveren) die in april van dit jaar verschijnt bij Prometheus zijn dan ook hooggespannen.

Uitgeverij Ambo | Anthos, 2014. 328 pag.