Recensie “Wie storm zaait” van T.C. Boyle

Recensie “Het duistere dal” van Thomas Willmann

Recensie “Hotel Arcadia” van Sunny Singh

Sunny Singh – “Hotel Arcadia”

Na een slopende opdracht, checkt oorlogsfotografe Sam in in het luxueuze Hotel Arcadia. Als ze haar roes ligt uit te slapen, wordt ze wakker van het geluid van geweerschoten. De telefoon gaat en Abhi, de hotelmanager, raadt haar aan op haar kamer te blijven. Hij probeert iedere gast te bereiken voor het te laat is. De terroristen houden het hotel bezet, en de eigenwijze Sam gaat toch het hotel verkennen om foto’s te maken van de dodelijke slachtoffers. Abhi, die in zijn goed beveiligde managerskamer zit, is hier aanvankelijk helemaal niet blij mee, maar als hij beseft dat hij Sam toch niet kan tegenhouden, worden ze bondgenoten. Hij kan op de beveiligingscamera’s van het hotel precies zien welke route veilig is voor Sam. En hij heeft ook een eigen belang: zijn minnaar Dieter verblijft ook in het hotel.

Dit is zo’n boek waarbij je al snel het risico loopt dat je teveel over het verhaal prijsgeeft. “Hotel Arcadia” is niet het debuut van Sunny Singh, maar wel het eerste boek van haar dat in Nederland wordt uitgegeven, en na afloop vraag je je af waarom de rest (nog) niet in Nederland is uitgegeven. De auteur heeft een prettige schrijfstijl met mooi en effectief taalgebruik. Ze weet je helemaal mee te trekken het hotel in. Als je eenmaal in dit boek bezig bent, is de kans groot dat je omgeving je tijdelijk niet kan bereiken. Spannend, meeslepend, humoristisch en mooi. Voor dit boek voldoen alleen superlatieven. Lezen dus!

Uitgeverij Meridiaan, 2015. 256 pag.

Advertentie

Recensie “Het regende vogels” van Jocelyne Saucier

Recensie “Het meisje dat poppen liet spreken” van Pep Bras

Pep Bras – “Het meisje dat poppen liet spreken”

Aan het begin van de twintigste eeuw vergaat een oceaanstomer uit Barcelona voor de kust van Brazilië. Op miraculeuze wijze overleeft de jongeman Joan Bras de schipbreuk en hij spoelt aan op Ilhabella, een maagdelijk eiland waar legendes leven als van de machtige jaguar Gápanemé. Joan beleeft er een gepassioneerde liefdesgeschiedenis met Catarina, de aantrekkelijke ‘doutora’ van het eiland. Ze krijgen een dochtertje, Sión. Maar Caterina sterft en vader en dochter groeien uit elkaar.

Jaren later hertrouwt Joan met Isabelle. Samen met Sión en Isabelles Franse vader verhuizen ze naar het frivole Parijs van de cancan en de bohemiens. Wanneer Sión het optreden van een beroemde buikspreker ziet, weet ze dat ze haar roeping gevonden heeft. Ze blijkt er talent voor te hebben, maar haar keuze zet een keten van gebeurtenissen in werking die de harmonie binnen het gezin verstoort en zorgt voor onenigheid, geheimen en zelfs overspel.

Het verhaal raast van het ene uiterste naar het andere, van een paradijselijk eiland naar het kosmopolitische Parijs van de jaren twintig, terwijl de turbulente levens van Joan Bras en zijn dochter Sión hun loop nemen in een duizelingwekkend verhaal. Het eindproduct is geen biografie, maar een roman waarin de auteur feiten aanvult met fantasie. “Het meisje dat poppen” liet spreken is een wonderlijk verhaal vol emotie en avontuur, en weet van de eerste tot de laatste pagina te boeien. Een bizar sprookje en tegelijkertijd een verrukkelijke roman!

Uitgeverij Meridiaan, 2015. 336 pag.

Recensie “Het labyrint” van Sigge Eklund

Sigge Eklund – “Het Labyrint”

In “Het labyrint” van Sigge Eklund zit je dicht op de huid van vier van de hoofdpersonen: Martin en zijn vrouw Åsa, Martin’s collega Tom en schoolverpleegkundige Katja. De vijfde “hoofdpersoon” speelt eigenlijk de hoofdrol in het boek, ook al verschijnt ze er zelf niet echt in. Die vijfde hoofdpersoon is Magda, de verdwenen dochter van Martin en Åsa.
Het boek wisselt steeds tussen de vier genoemde hoofdpersonen, en stukje bij beetje krijg je stukjes van de puzzel met betrekking tot het raadsel wat er met Magda is gebeurd. Hoewel uitgeverij Meridiaan dit boek als een roman aanprijst, voelt het zo beklemmend aan als een thriller. Het is ontzettend spannend, en je wil maar blijven doorlezen. Je wil het raadsel oplossen, weten wat er met Magda is gebeurd.
Door de wisseling van het perspectief tussen de vier hoofdpersonen en de flashbacks is het wel een boek waar je goed je aandacht bij moet houden, maar door de prettige schrijfstijl is dat geen enkel probleem. “Nog even één bladzijde” zit er niet in. Voor je het weet ben je weer een uur verder.

“Het labyrint” is één van de eerste boeken van de nieuwe uitgeverij Meridiaan, en met dit boek zet Meridiaan zichzelf direct duidelijk op de kaart.

Uitgeverij Meridiaan, 2014. 336 pag.

Omdraaiboekje uitgeverij Meridiaan

Ter promotie van de nieuwe uitgeverij Meridiaan, is er een omdraaiboekje verschenen met aan de ene kant drie verhalen van Hilary Mantel en aan de andere kant drie verhalen van Diane Cook. Een zeer bijzondere uitgave, en voor het prijsje van 5 euro een erg leuke kennismaking met deze nieuwe uitgeverij.

De moord op Margaret Thatcher

Tweevoudig Booker-Prizewinnaar Hilary Mantel schrijft ook meesterlijke korte verhalen. Haar personages raken door heel verschillende dingen en gebeurtenissen uit het lood. Soms voor korte tijd, soms voor altijd. Trefzeker ontmaskert ze de afgronden waarover het leven ligt als een dun tapijtje.

Mens v. Natuur

De complexiteit van menselijk gedrag, maar dan gezien door de lens van de wereld van de natuur. Zoals je bij een portret van Picasso meteen een gezicht ziet. Maar alle onderdelen zitten ergens anders en zien er anders uit. De personages in Cook’s verhalen gedragen zich net even anders en laten hun dierlijke instinct spreken waar normaliter de menselijke beschaving het overneemt: vertrouwd én verontrustend, vermakelijk, en uiterst origineel.

De routinier en de debutant komen samen in deze bijzondere bundel.

Uitgeverij Meridiaan, 2014. 112 pag.