Recensie “De Testamenten” van Frank Wouters

Frank Wouters – “De Testamenten”

Een duistere erfeniskwestie en een brede grijns
Elsbeth is het als notaris gewend om testamenten voor te lezen, maar waarom is ze zo geraakt door wat Lucas in zijn laatste wilsbeschikking heeft neergeschreven? Natuurlijk kende ze hem, vaag, van in het dorp. Ze wist dat hij een romanticus was, een melancholische ziel met een talent om zich met gemak uit elke miserabele situatie te werken en elk aankomend succes te elfder ure de nek om te wringen. En nu was hij dood, omgekomen in een bizar ongeval. Zijn nabestaanden zitten als gieren te loeren op de erfenis. Zijn testament staat vol van poëtische verrassingen en mysterieuze verwijzingen. De erfgenamen zijn onthutst en verward. Dan duiken er meerdere testamenten op. Wat heeft Lucas bezield om ze elk een vage datum te geven? En waarom schreef hij er zoveel? Aan Elsbeth om doorheen alle intriges de ware wil van Lucas te achterhalen.

Een zeldzaam mooie roman over hebberigheid en sterfelijkheid, de maakbaarheid van het leven en het rammelen van menselijke relaties en de houdbaarheid van huwelijken. Briljant in al zijn eenvoud, en gelukkig ontbreekt ook de humor niet. Zoals al op de achterkant van het boek staat “Een geweldige leeservaring. En een grijns of vijf”. Een schrijver van wie we hopelijk nog veel gaan horen. “De Testamenten” is in ieder geval een meesterwerkje. Zowel de testamenten in het boek als het boek “De Testamenten” zijn uniek. Zonder enige twijfel vijf sterren waard.

Uitgeverij Lannoo, 2015. 284 pag.

Advertentie

Recensie “Ica” van Eva Posthuma de Boer

Eva Posthuma-De Boer – “Ica”

In de roman “Ica” speelt schrijfster Eva Posthuma de Boer een spannend spel met feit en fictie. Wanneer Nadine Sprenger als debutante het Boekenbal bezoekt, maakt ze kennis met de door haar zo bewonderde Ica Metz. Tussen haar en de kleine, grote schrijfster bestaat onmiddellijk een vanzelfsprekende, maar onverklaarbare vertrouwdheid. Getroffen door de gretigheid waarmee Ica in het leven staat, maar ook door haar werk, dat leest alsof ze elk woord speciaal voor haar geschreven heeft, komt ze tot het besef dat ze geen fascinerender personage voor haar nieuwe roman zou kunnen verzinnen dan Ica Metz.

Het is duidelijk dat het personage van Ica gebaseerd is op Connie Palmen. Net zoals La Palmen heeft ook Ica tot tweemaal toe een man verloren. Nadine is volledig idolaat van Ica en probeert alles te doen om Ica voor zichzelf op te eisen, om een belangrijke plaats in het leven van Ica in te nemen. Ze vertrekken ook samen naar een vakantiehuisje in Frankrijk dat van de vader van Nadine is, in de hoop dat de band tussen Nadine en Ica sterker zal worden, maar Nadine heeft de gebeurtenissen niet in de hand, en van haar plannen komt weinig terecht. Ica blijkt minder grijpbaar dan Nadine had gedacht, en ze blijft tobben over het verschil tussen de échte Ica en de Ica die zich laat zien aan de buitenwereld. “Ica” is een indringende roman over idolen, jaloezie en obsessie, geschreven in een stijl die erg veel lijkt op die van Connie Palmen. Dit boek zal liefhebbers van het werk van Connie Palmen dan ook zeker aanspreken.

Klik hier voor een interview met Eva Posthuma de Boer over “Ica” in De Wereld Draait Door.

Uitgeverij Ambo | Anthos, 2015. 280 pag.