Interview met J. Sharpe

Terwijl ik “Eden” van J. Sharpe aan het lezen was (recensie), wist ik dat ik deze man wilde interviewen. Het boek is zo pakkend geschreven dat je meer wilt weten over de mens achter het boek.

Korte biografie: J. Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – heeft verschillende mysterieuze thrillers, fantasy boeken en korte spannende (horror, fantasy en magisch realistische) verhalen geschreven die sinds 2010 verschenen zijn in diverse publicaties. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met de werken van auteurs zoals Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub.
Naast schrijven is Joris jarenlang banketbakker geweest en heeft hij in binnen- en buitenland voor verschillende bakkerijen gewerkt. Momenteel is hij, naast schrijver, tevens rijinstructeur, gitaarleraar en muzikant.
Hij staat er om bekend verschillende genres met elkaar te mixen. Zijn thrillers bevatten bijvoorbeeld vaak horror-, scifi- of fantasy-elementen en andersom. In 2011 was hij jurylid voor The Pure Thrillers Award. Sins 2014 is J. Sharpe onderdeel van het GNM (Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs). Zijn nieuwste thriller heet “Eden“.

Waarom heb je voor het pseudoniem J. Sharpe gekozen? 

Mijn eerste twee boeken verschenen onder mijn eigen naam, maar ik merkte al snel dat er een soort van fabeltje was dat Nederlandse schrijvers niet konden schrijven. Daarnaast heb ik aspiraties om in het buitenland gepubliceerd te worden, vandaar. Mijn eerste idee was om de naam George D. Wright te nemen (een verbastering op Joris Die Schrijft)) maar ik vond dat een te slome naam. Ik had iets scherps nodig, vertelde ik mijzelf. Vandaar de naam Sharpe. Ik heb mijn alter ego geen voornaam gegeven. Insiders weten toch wel waar de J. voor staat.

Wanneer ben je begonnen met schrijven?

J. Sharpe – “Eden”

Van mijn achtste tot mijn tiende heb ik op Madeira gewoond, waar mijn vader een eigen duikschool had. Ik las graag, maar mijn Portugees was nog te slecht om boeken te lezen. Mijn oma stuurde me telkens Nederlandse boeken, maar ik las ze sneller dan zij ze kon sturen. Dus besloot ik zelf verhaaltjes te schrijven. Daar heb ik eigenlijk jaren niets mee gedaan en ik was er niet zo serieus mee bezig, tot eind van de middelbare school, waar ik na schooltijd uren achter elkaar achter mijn laptop kon zitten.

Hoe verloopt jouw schrijfproces? Heb je vaste uren waarop je schrijft?

Mijn vaste vrije (schrijf) dag is dinsdag. Dan doe ik vaak het meeste. Voor de rest schrijf ik in de avonden. Het moet wel doodstil zijn. Ik wordt erg snel afgeleid. Ik heb vaak een idee voor een beginscène, zie het als een film voor me en hoef het alleen maar op te schrijven. Ik ben niet zo’n hokjesdenker. Als ik een bepaald idee heb (meestal een eerste scene) dan ga ik zitten en schrijven en dan kijk ik wel waar het verhaal, en met name de personages, me mee naartoe nemen. Ik plot ook niet zoveel en ben meer een organische schrijver.

Lees je zelf ook boeken wanneer je schrijft of ben je bang daar te veel door beïnvloed te worden?

Ik heb helaas ook niet zeeën van tijd. Het is of lezen of schrijven. Toch probeer ik zoveel te lezen als ik kan. Niet alleen omdat ik het leuk vind, maar ook om op de hoogte te blijven van wat er gepubliceerd wordt en om te zien of mijn idee op deze manier nog niet is gedaan.

Je wordt vergeleken met Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub. Wat vind je daar van?

Dat is natuurlijk een grote eer. Ik ben zelf fan van hun boeken, dus dat is tof. Gelukkig zeggen velen dat ik wel een compleet andere, eigen, schrijfstijl heb. Ik zou immers geen kopie willen zijn.

Op de vraag welk boek hij zelf graag geschreven had willen hebben, antwoord hij zonder aarzelen: “‘It‘ van Stephen King. Engste boek ooit.”

J. Sharpe & Jos Weijmer – “Gebroken geheugen”

Je hebt “Gebroken geheugen” geschreven samen met Jos Weijmer. Hoe verliep dat schrijfproces? Schreven jullie alles samen of afwisselen een hoofdstuk?
Ik heb de hele first draft van “Gebroken geheugen” alleen geschreven. Alleen de laatste paar hoofdstukken bestonden nog niet. Ik stuurde het naar Jos op, om te vragen wat hij vond. Hij vond het tof, maar zijn eigen fantasie ging ook werken en hij kwam met een paar super suggesties. We zouden het verhaal samen herschrijven en er echt een duo project van maken. Helaas is hij, na een paar hoofdstukken te hebben herschreven, overleden, waarna ik het verhaal, met zijn opmerkingen in gedachte, en met behulp van mijn redacteuren zelf herschreven.

Je boeken gaan altijd al wat meer de kant op van bovennatuurlijke thrillers, wat trekt je zo in dit genre?

Geen idee eigenlijk. Ik denk dat ik ervan houd om bang gemaakt te worden. Ik lees en kijk nu eenmaal zelf graag van dat soort boeken en films.

Waar kwam het idee voor “Eden” vandaan?

Ik wil mijzelf steeds verbeteren en nieuwe dingen uitproberen, ook met het schrijven. Ik had nog nooit een boek in de ik-vorm geschreven en ik wilde graag een apocalyptisch verhaal schrijven. Zo ontstond het idee voor Eden.

Welk boek lees je op dit moment?

Ik zit momenteel te wachten op “Dark Matter” van Blake Crouch. Schijnt in mijn straatje te liggen en een goed boek te zijn. Dus ik ben benieuwd.

Welke schrijvers of boeken zou je ons willen aanraden?

Tja, veel van King en Koontz natuurlijk (al hebben zij ook een paar heel slechte boeken er tussen zitten), maar kijk ook eens naar wat we in Nederland te bieden hebben. Iedereen leest maar vertaald werk, terwijl we hier ook zoveel talent rond hebben lopen. Niet alleen bij uitgeverij Zilverspoor en Zilverbron, maar ook bij velen anderen uitgeverijen.

Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?

Ik ben momenteel bezig met een nieuw spannend boek. Daarnaast verschijnt er in oktober bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff een bundel met horrorverhalen van Nederlandse auteurs, waaronder van mij.

Bezoek hier de website van J. Sharpe: www.jsharpebooks.com

 

Boektrailer van “Eden”:

Advertentie

Recensie “Onder correctoren” van Fred Baggen

Fred Baggen – Onder correctoren”

 

Verbaas jij je ook over spreektaligheid als ‘Dat gaat ‘m niet worden’, ‘Dat is ook zo’n dingetje’ en ‘Dat wassem’?
Herken je de symptomen van Aaneenschrijveritis, Afbreke-ritis?
Word je gekweld door Correctortortuur?
Maak jij je schuldig aan Etymoliegen?
Ben je een ,neuker?
Roep jij met betrekking tot taalregels ook vaker: ‘O(n)logisch!’?
Ben jij soms een Persklaarmaker From Hell?
Ga je gebukt onder Tussen-n-leed?
Lijd je wel eens aan Voetnood?
Ben jij Z-proof?

Dan is Onder correctoren een boek voor jou!

Even onder correctoren: een handboek (‘zelfhulpboek’) is het beslist níet. Evenmin staan er pasklare antwoorden in. Het is van alles wat: serieus, satire, feit, fictie, taal en teken. Aanbevolen voor iedereen die lezen en taal een feest vindt!

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik op al de bovenstaande vragen volmondig “ja” zou antwoorden. Ik heb mijn leven lang al iets met taal gehad. Zo heb ik in het verleden genoten van “Vakantie in eigen taal” van taaljournalist Gaston Dorren (recensie). Nederlanders zijn steeds meer geïnteresseerd in hun eigen taal(gebruik). Denk aan het Nationaal Dictee en aan de boeken van Paulien Cornelisse en Wim Daniëls, die het actuele taalgebruik op een humoristische manier over het voetlicht brengen. Fred Baggen past ook in dit rijtje, maar hij gaat nog meer in de op de details van de Nederlandse taal. Dat is ook logisch, omdat je als corrector iedere letter van een tekst moet beoordelen. En dan kom je wel eens ongewone, inconsequente of gewoon erg vreemde dingen tegen. Baggen beschrijft deze op buitengewoon humoristische wijze. Dit is absoluut geen gortdroog leerboek, want Baggen weet alles vlot en duidelijk uit te leggen en hij heeft een geweldig gevoel voor humor, iets wat je misschien niet zou verwachten van een ,,neuker. Zo saai als mijn lessen Nederlands op de middelbare school waren (dat kan ik me na al die jaren nog goed herinneren), zo interessant is “Onder correctoren“. Het boek is geschreven volgen het ABC-principe (ABC is “toevallig” ook de afkorting van de naam van de uitgeverij van het boek). Je gaat van aaneenschrijveritis naar Z-proof. Iedere letter wordt apart behandeld en Baggen weet over ieder letter wel iets leuks te schrijven. Het boek verveelt geen moment. Ook qua typografie is het boek af en toe erg verrassend (altijd goed op die dubbele ‘r’ letten, mensen!). “Onder correctoren” is een must voor iedereen die zich (professioneel) met taal bezig houdt (zoals correctoren, redacteuren, journalisten vertalers, schrijvers, uitgevers, boekvormgevers, drukkers en zelfs bloggers), maar ook zeker een echte aanrader voor iedereen die van de Nederlandse taal houdt en er graag meer over wil weten.

Uitgeverij Aldus Boek Compagnie, mei 2016. 232 pag.

Recensie “Schaduw van de Beul” van Franck Thilliez

Franck Thilliez – “Schaduw van de Beul”

Een seriemoordenaar met de bijnaam Beul 125 vermoordde op gruwelijke wijze jonge vrouwen. Hun kinderen spaarde hij, maar hij tatoeëerde zijn handtekening op hun hoofden: 101703…101005… 89784… Zevenentwintig jaar geleden werd hij opgehangen. De betekenis van de nummers is altijd onopgehelderd gebleven.

David Miller werkt bij een begrafenisondernemer en in zijn vrije tijd schrijft hij thrillers. Arthur Doffre, een hem onbekende, zwaar verminkte maar steenrijke man benadert hem om voor een enorm bedrag een boek te schrijven over Beul 125. Hij aanvaardt een opdracht om de seriemoordenaar tot leven te wekken: in een boek. David is gefascineerd door de zaak en heeft nu de kans om de geheime dossiers te bestuderen. Maar sommige details kunnen beter verborgen blijven… Samen met zijn vrouw en dochtertje vertrekt hij naar een chalet in het midden van het Zwarte Woud, waar ook zijn opdrachtgever verblijft. Het pittoreske chalet verandert echter al snel in een horrorhuis, en de aanwezigen moeten zien te overleven. Want buiten spookt iets onbekends rond dat het op hen voorzien heeft. En waarom wil Arthur dat het boek over Beul 125 koste wat kost geschreven wordt?

Een razendspannende thriller van Franck Thilliez. Dit is zijn tweede boek en met zijn snelle schrijfstijl sleept hij je bij je haren door het boek, vaak langs de meest gruwelijke taferelen. Maar toch wil je door blijven lezen. Dit is een thriller zoals een thriller hoort te zijn. Spanning van de eerste tot de laatste bladzijde. Franck Thilliez is de thrillerschrijver van Frankrijk. Welk boek van hem je ook pakt, het zal je nooit teleurstellen.

Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 2008. 320 pag.

Coffeecompany Book Award 2015

Coffecompany Book Award

De schrijfwedstrijd voor de Coffeecompany Book Award is weer van start gegaan. Vorig jaar won Olga Hoekstra. De recensie van haar thriller “Dodenweg” (deel één van een trilogie) kun je hier lezen.

Wil je ook meedoen aan de Coffeecompany Book Award 2015 en kans maken op een uitgeefcontract en je eigen boek in alle boekenwinkels in Nederland en België, lees dan dit persbericht voor meer informatie. Wij wensen alle deelnemers veel succes!