Recensie “Scorpio” van Hilde Vandermeeren

Hilde Vandermeeren – “Scorpio”

Hilde Vandermeeren woont in Torhout. Ze schreef ruim veertig kinder- en jeugdboeken en won diverse literaire prijzen. Meer dan dertig van deze boeken werden vertaald naar onder andere het Deens, Koreaans, Duits, Frans en Chinees. Als alles duister wordt was haar thrillerdebuut. Ze won er de Knack Hercule Poirot-publieksprijs 2013 mee en stond op de longlist van de Diamanten Kogel 2013. In 2014 werd haar tweede thriller De toeschouwers gepubliceerd. Haar derde boek Stille grond” (recensie), werd alom geprezen en ze stond ermee op de shortlist van  de Gouden Strop 2016.

Na een gezinsweekend ontwaakt Gaelle in een psychiatrisch ziekenhuis in Berlijn. Ze is gewond en herinnert zich niet wat daaraan is voorafgegaan. De politie verdenkt haar van poging tot moord op haar zevenjarig zoontje. Ze weigert dat te geloven en gaat op zoek naar de waarheid. Daarbij overschrijdt ze steeds meer grenzen en wordt opgejaagd wild. Michael is een huurmoordenaar in dienst van Scorpio. De organisatie ontziet niemand, wie tegen haar regels ingaat tekent zijn eigen doodvonnis. Een onomkeerbare beslissing verandert Michaels leven. De een leeft door te doden, de ander doodt om te overleven. Wat als hun wegen elkaar kruisen?

Scorpio is een geheimzinnige organisatie die huurmoordenaars levert en hun beste kracht Michael de opdracht heeft gegeven de man en het zoontje van Gaelle te doden. Maar de opdracht mislukt. Scorpio laat het er niet bij en stuurt iemand anders zodat de hoofdfiguren Michael en Gaelle allebei, afzonderlijk van elkaar, op de vlucht moeten tot ze elkaar ontmoeten en samen achter de hen onbekende opdrachtgever aangaan.

“Scorpio” is de vierde thriller van Hilde Vandermeeren en in haar eerste drie thrillers heeft ze al bewezen dat ze een geboren verhalenverteller is, een geboren schrijfster. Dit bevestigt ze nogmaals met “Scorpio”.  Al vanaf de eerste bladzijde wordt je meegezogen in het verhaal. De basissetting is ditmaal in Berlijn en Potsdam. Deze plaatsen worden zo goed beschreven dat het lijkt alsof het Hilde’s woonplaats is. Vanaf de eerste tot de laatste bladzijde is “Scorpio” nagelbijtend spannend. De thriller is erg knap geschreven en in een doordachte constructie gegoten waarbij gewisseld wordt tussen de twee intriges die mooi samenvloeien in een spannend einde. Dit is een genre dat Hilde Vandermeeren buitengewoon goed past. Het lijkt wel alsof ze met iedere nieuwe thriller beter wordt. Dat belooft wat voor de opvolger van “Scorpio”. Hopelijk laat die niet te lang op zich wachten. Met “Scorpio” heeft Hilde Vandermeeren bewezen dat ze een van de beste thrillerschrijfsters van dit moment is.

Uitgeverij Q, 2016. 320 pag.

Advertentie

Recensie “Ooit” van Miriam Guensberg

Miriam Guensberg – “Ooit”

Na de dood van zijn grootmoeder vindt Ben Salomon in haar kluis een envelop die het dramatische levensverhaal bevat van de hem onbekende Ewa Kosinsky. Zij heeft in 1944/’45 gevangengezeten in het vrouwenstrafkamp Oberlangen. Hoe pijnlijk de ervaringen van deze jong gestorven Poolse vrouw ook waren, ze is altijd blijven hopen op een betere wereld. Haar onthullingen raken Ben diep. Het contrast met zijn veilige leven als hedendaagse, westerse journalist had niet groter kunnen zijn. Gaandeweg besluit hij dan ook het roer drastisch om te gooien… “Ooit” is een roman die geen lezer onberoerd zal laten.

Ben Salomon is een man van de feiten. Gevoelens zijn eigenlijk niets voor hem. Hij is journalist en wil dus schrijven over feiten. Na het overlijden van zijn grootmoeder, treft hij in een kluis in de werkkamer van zijn grootvader een stapel papieren aan. Hij vraagt een vriendin om de papieren voor hem te vertalen. Blad voor blad worden de bladzijden in het “Ooit” afgedrukt, afgewisseld met hoofdstukken over Ben zelf. Ondanks het feit dat hij een man van de feiten is, ziet hij overeenkomsten tussen zijn leven en het leven van de vrouw uit de gevonden papieren, Ewa Kosinsky, die samen met haar zus Zofia deel uitmaakte van het Poolse ondergrondse leger. Zofia is omgekomen en Ewa is in een concentratiekamp terechtgekomen, en schrijft over haar leven. Dat zijn dus de papieren die hij in de kluis heeft aangetroffen. Maar toen zijn grootvader de papieren in de kluis stopten, zei hij dat ze strafbaar waren, en dat ze in de gevangenis konden belanden. Wat staat er in deze papieren dat zo gevaarlijk is?

Miriam Guensberg heeft een bijzondere roman geschreven over bewustwording. Je leeft met de personages mee, en met iedere pagina die Anna vanuit het Pools vertaald heeft, kom je meer te weten over Ewa en haar leven. Een heel ander soort roman over de Tweede Wereldoorlog dan meestal verschijnt. Dit is een boek over herinneringen, maar ook een boek dat je je zult herinneren als je het gelezen hebt.

De opbrengst van de verkoop van dit boek komt ten goede aan noodhulp aan Syrische vluchtelingen.

Uitgeverij De Kring, 2015. 192 pag.