John Green – “Paper Towns”
Ondanks de Engelse titel van dit boek, betreft het wel degelijk de Nederlandstalige versie. Na het mooie debuut “Het grote misschien” en het wat tegenvallende “Negentien keer Katherine” is “Paper Towns” het derde YA-boek van de vijf die hij tot op heden geschreven heeft.
Margo was altijd al gek op mysteries. En bij alles wat daarna kwam, kon ik me nooit aan de gedachte onttrekken dat ze misschien wel zo van mysteries hield dat ze er zelf een werd. Q (Quentin) en Margo negen jaar oud zijn, vinden ze in het park een dode man. Die avond klimt Margo het slaapkamerraam en het hart van Q binnen. Maar hun levens gaan daarna verschillende kanten op. Negen jaar later klimt Margo opnieuw Q’s kamer binnen. Ze neemt hem mee op een nachtelijk avontuur om nooit te vergeten. De volgende dag is ze verdwenen. Margo blijkt aanwijzingen te hebben achtergelaten die alleen Q kan ontrafelen. De belangrijkste aanwijzing is een lang gedicht van Walt Whitman, waar Q eerst geen touw aan vast kan knopen. Geïntrigeerd gaat hij op zoek naar de jonge vrouw op wie hij in stilte verliefd is, geholpen door zijn vrienden Ben en Radar, en Lacey, een vriendin van Margo. Maar wil Margo wel gevonden worden?
“Paper Towns” is geschreven in de typische John Green-stijl, dus met een dosis droge humor, en de naam John Green staat altijd garant voor een uitstekende YA-roman. Toch kan het boek niet tippen aan “Het grote misschien” en zijn mooiste boek “Een weeffout in onze sterren“. Liefhebbers van YA-romans zullen smullen van “Paper Towns”, ook al haalt het boek het net niet bij de kwaliteit van deze twee boeken. Maar als je een liefhebber van YA-romans bent, zul je genieten van “Paper Towns”.
Uitgeverij Lemniscaat, 2015. 300 pag.
New Word Order 