Recensie “De vrouw in suite 10” van Ruth Ware

Ruth Ware – “De vrouw in suite 10”

Het is gruwelijk genoeg om getuige te zijn van een moord. Het is nog erger als niemand je gelooft.

“De vrouw in suite 10” is de nieuwe, razend spannende thriller van Ruth Ware, bekend van “In een donker, donker bos“, dat wordt verfilmd door Reese Witherspoon. Dit had het perfecte tripje moeten zijn. Dit was haar kans op promotie. Maar een moordenaar gooit roet in het eten. En zij is de enige getuige. Tijdens een cruise is Lo Blacklock getuige van een moord, maar niemand gelooft haar. Vastberaden om erachter te komen wie het slachtoffer was en waarom ze vermoord is, gaat Lo op zoek naar de waarheid. Maar Lo zal er snel achter komen dat een moordenaar niet gediend is van mensen die hun neus in andermans zaken steken…

Laura “Lo” Blacklock mag voor het reistijdschrift waarvoor ze werkt meevaren op de Aurora, een luxe mini-cruiseschip. Als ze op een nacht geluiden hoort in suite 10 (de suite naast die van haar), die geacht wordt leeg te staan, omdat een van de gasten zich heeft afgemeld,  is ze ervan overtuigd dat er een moord gepleegd is in die kamer. Op de Noordzee, langs de kust van Noorwegen, vaart het schip zonder land in zicht. Er is dus niemand die het schip kan verlaten of betreden kan hebben. Dit geeft het boek een Agathe Christie-achtig whodunnit-gevoel. Er is sprake van een beperkt gezelschap in een afgesloten ruimte (de grenzen van het schip) en een van de passagiers of bemanningsleden moet de moordenaar zijn. Maar wie is het slachtoffer? Want er lijkt niemand te ontbreken. Na dit Agatha Christie-gedeelte, neemt het verhaal plotseling een andere, verrassende wending met een onverwacht einde. Weliswaar zijn de personages wat oppervlakkig en niet voldoende uitgediept, maar dat wordt goedgemaakt door een origineel en spannend verhaal dat makkelijk leest en onmogelijk weg te leggen is. Ik heb het eerste boek van Ruth Ware nog niet gelezen, maar dat ga ik nu zeker doen. Een schrijfster om in de gaten te houden.

Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 2017. 352 pag.

Recensie: Huso Akkerman

Advertentie

Recensie “Eindspel” van Isa Maron

Isa Maron – “Eindspel”

In een kleine woning in Amsterdam-Noord worden de gruwelijk toegetakelde lichamen van een hoogbejaard stel gevonden. Rechercheur Maud Mertens stort zich op de zaak, terwijl ze samen met haar collega Niels werkt aan een zaak waarbij er hoofden zijn gevonden in de tuin van de villa. Kyra Slagter vertrekt naar Londen, de seriemoordenaar die meer lijkt te weten van de verdwijning van haar zus wil praten. Ze komt steeds dichterbij, gevaarlijk dichtbij…

Wat een knallend einde van het vierluik “De Noordzeemoorden”. Erg jammer dat de serie afgelopen is en we afscheid moeten nemen van al die geweldige personages van wie we zijn gaan houden, vooral Maud en Kyra. In dit deel komen alle verhaallijnen van de vorige drie delen samen. Het is dan ook een dikker boek dan de voorgaande delen. Maar wat een explosief boek is dit! Het gaat er niet bepaald zachtzinnig aan toe. Ik weet niet precies wat ik verwacht had van het laatste deel van de serie, maar dit boek overtreft in ieder geval alle verwachtingen die ik gehad had kunnen hebben. Een buitengewoon indrukwekkend slot van een geweldige serie. Isa Maron overtuigt en is overduidelijk een van de beste thrillerschrijvers die we hebben. Ik ben er sprakeloos van! Niet geschikt voor tere zieltjes.

Uitgeverij The House of Books, november 2016. 456 pag.