Interview met J. Sharpe

Terwijl ik “Eden” van J. Sharpe aan het lezen was (recensie), wist ik dat ik deze man wilde interviewen. Het boek is zo pakkend geschreven dat je meer wilt weten over de mens achter het boek.

Korte biografie: J. Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – heeft verschillende mysterieuze thrillers, fantasy boeken en korte spannende (horror, fantasy en magisch realistische) verhalen geschreven die sinds 2010 verschenen zijn in diverse publicaties. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met de werken van auteurs zoals Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub.
Naast schrijven is Joris jarenlang banketbakker geweest en heeft hij in binnen- en buitenland voor verschillende bakkerijen gewerkt. Momenteel is hij, naast schrijver, tevens rijinstructeur, gitaarleraar en muzikant.
Hij staat er om bekend verschillende genres met elkaar te mixen. Zijn thrillers bevatten bijvoorbeeld vaak horror-, scifi- of fantasy-elementen en andersom. In 2011 was hij jurylid voor The Pure Thrillers Award. Sins 2014 is J. Sharpe onderdeel van het GNM (Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs). Zijn nieuwste thriller heet “Eden“.

Waarom heb je voor het pseudoniem J. Sharpe gekozen? 

Mijn eerste twee boeken verschenen onder mijn eigen naam, maar ik merkte al snel dat er een soort van fabeltje was dat Nederlandse schrijvers niet konden schrijven. Daarnaast heb ik aspiraties om in het buitenland gepubliceerd te worden, vandaar. Mijn eerste idee was om de naam George D. Wright te nemen (een verbastering op Joris Die Schrijft)) maar ik vond dat een te slome naam. Ik had iets scherps nodig, vertelde ik mijzelf. Vandaar de naam Sharpe. Ik heb mijn alter ego geen voornaam gegeven. Insiders weten toch wel waar de J. voor staat.

Wanneer ben je begonnen met schrijven?

J. Sharpe – “Eden”

Van mijn achtste tot mijn tiende heb ik op Madeira gewoond, waar mijn vader een eigen duikschool had. Ik las graag, maar mijn Portugees was nog te slecht om boeken te lezen. Mijn oma stuurde me telkens Nederlandse boeken, maar ik las ze sneller dan zij ze kon sturen. Dus besloot ik zelf verhaaltjes te schrijven. Daar heb ik eigenlijk jaren niets mee gedaan en ik was er niet zo serieus mee bezig, tot eind van de middelbare school, waar ik na schooltijd uren achter elkaar achter mijn laptop kon zitten.

Hoe verloopt jouw schrijfproces? Heb je vaste uren waarop je schrijft?

Mijn vaste vrije (schrijf) dag is dinsdag. Dan doe ik vaak het meeste. Voor de rest schrijf ik in de avonden. Het moet wel doodstil zijn. Ik wordt erg snel afgeleid. Ik heb vaak een idee voor een beginscène, zie het als een film voor me en hoef het alleen maar op te schrijven. Ik ben niet zo’n hokjesdenker. Als ik een bepaald idee heb (meestal een eerste scene) dan ga ik zitten en schrijven en dan kijk ik wel waar het verhaal, en met name de personages, me mee naartoe nemen. Ik plot ook niet zoveel en ben meer een organische schrijver.

Lees je zelf ook boeken wanneer je schrijft of ben je bang daar te veel door beïnvloed te worden?

Ik heb helaas ook niet zeeën van tijd. Het is of lezen of schrijven. Toch probeer ik zoveel te lezen als ik kan. Niet alleen omdat ik het leuk vind, maar ook om op de hoogte te blijven van wat er gepubliceerd wordt en om te zien of mijn idee op deze manier nog niet is gedaan.

Je wordt vergeleken met Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub. Wat vind je daar van?

Dat is natuurlijk een grote eer. Ik ben zelf fan van hun boeken, dus dat is tof. Gelukkig zeggen velen dat ik wel een compleet andere, eigen, schrijfstijl heb. Ik zou immers geen kopie willen zijn.

Op de vraag welk boek hij zelf graag geschreven had willen hebben, antwoord hij zonder aarzelen: “‘It‘ van Stephen King. Engste boek ooit.”

J. Sharpe & Jos Weijmer – “Gebroken geheugen”

Je hebt “Gebroken geheugen” geschreven samen met Jos Weijmer. Hoe verliep dat schrijfproces? Schreven jullie alles samen of afwisselen een hoofdstuk?
Ik heb de hele first draft van “Gebroken geheugen” alleen geschreven. Alleen de laatste paar hoofdstukken bestonden nog niet. Ik stuurde het naar Jos op, om te vragen wat hij vond. Hij vond het tof, maar zijn eigen fantasie ging ook werken en hij kwam met een paar super suggesties. We zouden het verhaal samen herschrijven en er echt een duo project van maken. Helaas is hij, na een paar hoofdstukken te hebben herschreven, overleden, waarna ik het verhaal, met zijn opmerkingen in gedachte, en met behulp van mijn redacteuren zelf herschreven.

Je boeken gaan altijd al wat meer de kant op van bovennatuurlijke thrillers, wat trekt je zo in dit genre?

Geen idee eigenlijk. Ik denk dat ik ervan houd om bang gemaakt te worden. Ik lees en kijk nu eenmaal zelf graag van dat soort boeken en films.

Waar kwam het idee voor “Eden” vandaan?

Ik wil mijzelf steeds verbeteren en nieuwe dingen uitproberen, ook met het schrijven. Ik had nog nooit een boek in de ik-vorm geschreven en ik wilde graag een apocalyptisch verhaal schrijven. Zo ontstond het idee voor Eden.

Welk boek lees je op dit moment?

Ik zit momenteel te wachten op “Dark Matter” van Blake Crouch. Schijnt in mijn straatje te liggen en een goed boek te zijn. Dus ik ben benieuwd.

Welke schrijvers of boeken zou je ons willen aanraden?

Tja, veel van King en Koontz natuurlijk (al hebben zij ook een paar heel slechte boeken er tussen zitten), maar kijk ook eens naar wat we in Nederland te bieden hebben. Iedereen leest maar vertaald werk, terwijl we hier ook zoveel talent rond hebben lopen. Niet alleen bij uitgeverij Zilverspoor en Zilverbron, maar ook bij velen anderen uitgeverijen.

Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?

Ik ben momenteel bezig met een nieuw spannend boek. Daarnaast verschijnt er in oktober bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff een bundel met horrorverhalen van Nederlandse auteurs, waaronder van mij.

Bezoek hier de website van J. Sharpe: www.jsharpebooks.com

 

Boektrailer van “Eden”: